İlk yazımda biraz bahsetmiş olduğum Maşallah budur. Maşallah'ın insanların sesini duyduğundan şüpheliyim lakin ne yaptıysam konuşturamadım ama iş poz vermeye gelince anlamıyorum, tüm utangaçlıkları gidiveriyor.
Maşallah'ın yanında bir başka erkek çocuk vardı. Adını ondan öğrendim.Kardeş misiniz dedim, "evet" dedi oğlan çocuğu ve tepelerden Midyat çarsısına kadar arkamdan geldiler.
Yolda ne kadar laf attıysam Maşallah bana pas vermedi, sunmadığım rüşvet kalmadı, bana mısın demedi. Ne sorduysam yanındaki çocuk cevap verdi, "dili var mı bunun?" dedim "he hee hee" diye pis pis güldü, ben de baktım öyle manasız manasız. Daha sonra altıgen kafalı bir arkadaşları geldi, ya kusura bakmayın ama bir çocuğun kafası ne kadar eğri büğrü olur Mardin'de gördüm, az kaldı "kafana ne oldu senin? oğlum kafanın iç açılarının toplamı kaç?" diyecektim lakin demediğime pişman oldum çünkü altıgen çocuğun özgüvenini Bush gelse yıkamazdı. Nasıl yatırmışsa anası bebekken,küçükken teyzemlerden duymuştum, çocuk böyle yanağının üzerine yatırılmalıymış.
Altıgen çocuk arsız arsız konuşuyordu "Allah yandık" dedim. Bir fotoğrafını çekeydim keşke blog'um rating rekorları kırardı şüphesiz.
"Maşallah'ın kardeşi mi şu çocuk ?"
"Yok değil abla?"
"Sen nesisin oğlum Maşallah'ın"
"Kardeşiyim"
" E altıgen çocuk öyle demiyor ama"
"..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder