Cumartesi akşamı CNBC-e'de bir dizi izledim. Zaten aşırı duygusalım şu sıralar, hele nerde "bebek" görsem "çocuk" görsem özenle bakıyorum..Dizinin adı "Emergency"...
Dizi bir hastanenin acil bölümünde geçiyor.
Bir kadın taşıyıcı anne olarak doğuma getiriliyor acilen doğum yapması lazım. Bebeğin anne babası da geliyor tabiki. Erken doğum yaptırmak zorundalar ancak doktorlar taşıyıcı anneye ısrarla "sezaryan" olmasını söylemesine rağmen "taşıyıcı anne" ısrarla kendi bedenini çok iyi tanıdğını ve normal doğum yapacağını söylüyordu, haliyle doktorlar hastayı dinlemek zorundalar. Bu arada gerçek anne baba bu embriyo için milyarlarca dolar harcadıklarını, beş yıldır çocuklarının olması için çalıştıklarını anlatıp doktorları sezaryene zorlamaktadırlar ancak "taşıyıcı anne"yi ikna etmek ne mümkün.
Sonunda anneyi alıyorlar doğuma acilen, ıkınıyor filan, o sırada yandaki doktor hala sezaryene dönmesi için iknaya çalışıyor çünkü normal doğumda bebeğin göbek kordonu sıkışıyor ve kadını ikna edemiyorlar.
Sonuç, normal doğum neticesinde bebek kordonunun sıkışması sonucu oksijensiz kalıp kalıcı nörolojik hastalık alıyor.
Sıra anne babaya açıklamakta.
Anne baba yıkılıyor tabi, bağırıp çağırıyor.
Ve son kaçınılmaz sahne.
Hastane odasına yalnız bırakılan zavallı bir bebek.
Doktor başında bekliyor, onu ilk gecesinde yalnız bırakmıyor.
Gerçek anne baba hastalıklı bir bebek istemiyor, taşıyıcı anne ise onu kendi bebeği gibi görmüyor.
Dizi bir hastanenin acil bölümünde geçiyor.
Bir kadın taşıyıcı anne olarak doğuma getiriliyor acilen doğum yapması lazım. Bebeğin anne babası da geliyor tabiki. Erken doğum yaptırmak zorundalar ancak doktorlar taşıyıcı anneye ısrarla "sezaryan" olmasını söylemesine rağmen "taşıyıcı anne" ısrarla kendi bedenini çok iyi tanıdğını ve normal doğum yapacağını söylüyordu, haliyle doktorlar hastayı dinlemek zorundalar. Bu arada gerçek anne baba bu embriyo için milyarlarca dolar harcadıklarını, beş yıldır çocuklarının olması için çalıştıklarını anlatıp doktorları sezaryene zorlamaktadırlar ancak "taşıyıcı anne"yi ikna etmek ne mümkün.
Sonunda anneyi alıyorlar doğuma acilen, ıkınıyor filan, o sırada yandaki doktor hala sezaryene dönmesi için iknaya çalışıyor çünkü normal doğumda bebeğin göbek kordonu sıkışıyor ve kadını ikna edemiyorlar.
Sonuç, normal doğum neticesinde bebek kordonunun sıkışması sonucu oksijensiz kalıp kalıcı nörolojik hastalık alıyor.
Sıra anne babaya açıklamakta.
Anne baba yıkılıyor tabi, bağırıp çağırıyor.
Ve son kaçınılmaz sahne.
Hastane odasına yalnız bırakılan zavallı bir bebek.
Doktor başında bekliyor, onu ilk gecesinde yalnız bırakmıyor.
Gerçek anne baba hastalıklı bir bebek istemiyor, taşıyıcı anne ise onu kendi bebeği gibi görmüyor.
İşte böyle.
Çok etkilendim, çok üzüldüm.
Hayat boyu hastalığa maruz kalacak olan bebek en kötüsü makus kaderi ile yapayalnız bırakılıyor.
Herkes şanslı doğmuyor...
İstenmeyen Bebek
Kim hatırlar
Doğduğun anı
Kimlerin önemsizliğine
Bu ilk adım
Oysa ne zevk vermişti
Cenininden
Beş on gün önceki birliktelikler...
Tevfik Ceritoğlu
2 yorum:
Yorum Gönder